خیلی از افرادی که شبها دیر میخوابند، به هیچوجه حاضر نیستند از این عادت دست بکشند. این افراد از سکوت و تاریکی شب برای طرح ایدههای خلاقانه الهام میگیرند و به قول خودشان، جرقهی نوآوریهایی در ذهنشان زده میشود که در روشنایی روز محال است به فکرشان خطور کند. در این مقاله قصد داریم به مرور پژوهشهای انجام شده پیرامون تأثیر دیر خوابیدن روی هوش و خلاقیت بپردازیم تا ببینم آیا افرادی که دیر میخوابند، واقعا باهوشتر و خلاقتر هستند؟
هیچ حسی بدتر از این نیست که صبح خواب بمانید. شاید با داد و فریاد مادرتان از خواب بپرید، شاید هم با صدای موبایلتان که چون دیر کردهاید و از سر کار سراغتان را میگیرند، پشت سر هم زنگ میخورد (البته با این فرض که شاغل باشید). بدترین قسمت قضیه اینجاست که وقتی هنوز هوش و حواستان سر جا نیامده، مجبورید به مادرتان توضیح دهید که چرا خواب ماندهاید. واقعیتش این است که تا دیروقت داشتید کتاب میخواندید، آن هم یکی از جذابترین کتابهایی که آدم دلش نمیآید نصفهونیمه رها کند، بعدش هم مشغول تمرین تصویرسازی با نرمافزار اَدوبی شدید و زمان از دستتان در رفت.
همین که اعتراف کنید، احتمالا کامپیوترتان را تحریم میکنند و شبها راهی جز این ندارید که زود بخوابید. سر کار هم که بروید، اوضاع بهتر از این نیست. رئیستان به محض ورود یادآوری میکند که چوبخط دیرکردهایتان پر شده است. حالا فرض کنید صاف صاف توی چشم همچین آدمی نگاه کنید و بگویید: «راستش آقای رئیس، دیشب تا دیروقت داشتم روی زندگی یه جور کرم خاکی تحقیق میکردم!» خلاصه هیچکس حاضر نیست با شنیدن چنین توجیهاتی از خواب ماندنهای مداومتان چشمپوشی کند
Subjunctive (I suggest you do)