فردي مسلمان يک همسايه کافر داشت هر روز و هر شب با صداي بلند همسايه کافر رو لعن و نفرين مي کرد
خدايا ! جان اين همسايه کافر من را بگير.مرگش را نزديک کن
(طوري که مرد کافر مي شنيد)
زمان گذشت و مسلمان بيمار شد. ديگر نمي توانست غذا درست کند ولي در کمال تعجب غذايش سر موقع در خانه اش ظاهر مي شد.
مسلمان سر نماز مي گفت خدايا ممنونم که بنده ات را فراموش نکردي و غذاي من را در خانه ام ظاهر مي کني و لعنت بر آن کافر خدا نشناس .!
روزي از روزها که خواست برود غذا را بر دارد ،ديد اين همسايه کافرِ است که غذا براش مي آورد.
از آن شب به بعد، مسلمان سر نماز مي گفت : خدايا ممنونم که اين مرتيکه شيطان رو وسيله کردي که براي من غذا بياورد. من تازه حکمت تو را فهميدم که چرا جانش را نگرفتي!!!
Subjunctive (I suggest you do)